hoi,

Dit was mij een week zeg! Voornamelijk het weekend was een emotionele achtbaan. Niet alleen door de mamma mia film, ook al gingen mijn emoties van hot naar her tijdens die film (ik heb denk ik op 4 verschillende momenten en liedjes zitten huilen en het volgende moment was ik weer heel blij), maar ook omdat ik dit weekend erg veel moeite had met het missen van Nederland. Ik heb al eerder in de periode dat ik hier ben last gehad van heimwee, maar afgelopen weekend was zeker lastig.

zondag

Het voelde alsof ik op elk moment in huilen uit kon barsten. Je hoefde maar te vragen ‘hoe gaat het’ en ik kon het al lastig tegenhouden. Dit was vooral op zondag ochtend. Nu ben ik op zondag ochtend naar de kerk gegaan en dat hielp wel. Het bezig zijn met iets anders en jezelf afleiden hielp zeker. Ik had het er nog even over met de youthgroup leidster. Ze is echt heel aardig en dat hielp ook wel een beetje. Toen ik weer thuis was had ik het er weer even wat moeilijker mee dus ik heb geprobeerd mij te focussen op mijn huiswerk wat grotendeels gelukt is (sorry geschiedenis).

’s Avonds had ik youthgroup en ik merk dat ik dat heel prettig vindt. Je bent dan echt even onder de mensen van je eigen leeftijd. We aten pizza dus dat was zeker lekker en ik kan het gewoon erg goed vinden met de mensen van deze groep. Tijdens youth group praten we over hoe we dichter bij god kunnen komen en hadden we het over bidden. Dit keer gingen we bidden met de groep, steeds voor een specifiek persoon in de groep en dat tijdens het bidden kon iedereen die het wilde wat zeggen en voor diegene bidden. Ik vertelde dat ik graag wilde bidden omdat ik last had van heimwee en het missen van thuis. Tijdens het bidden raakte het mij echt. Hier zat ik met allemaal mensen die ik pas drie keer heb ontmoet en toch geven ze genoeg om mij om met en voor mij te bidden. Dat vond ik echt heel mooi.

Ook al ben ik soms nog zoekende in het geloof, dit raakte mij heel erg. Wat ik ook gaaf vind is dat ik hier juist veel meer bezig ben met geloof dan in Nederland en dat had ik niet verwacht.

Mijn heimwee is nog steeds niet verdwenen maar vandaag (maandag) ging wel een stuk gemakkelijker dan het weekend)

Zaterdag

MAMMA MIA HERE WE GO AGAIN! Dit was zo geweldig! Ik heb er geen woorden voor. Ik ben niet teleurgesteld (hier ben ik heel blij mee, was bang dat de film tegen zou vallen). Ik heb gehuild, gelachen, gezongen (zacht natuurlijk want ik wilde niemand tot last zijn), gedanst (in mijn stoel, wilde hierbij ook niemand tot last zijn) en van oor tot oor geglimlacht. Deze film zorgde voor de nodige afleiding en het was zo geweldig dat ik er geen woorden voor heb.

’s Ochtends naar THE WAREHOUSE gegaan. Het is een soort combo tussen een hema, ikea en praxis maar dan kleiner.

De week zelf was voornamelijk gevuld met school, huiswerk, lezen etc. Wat ik wel heel leuk vond is dat de docent die mijn mentor uur begeleidt (niet mijn mentor, beetje verwarrend) in Nederland heeft gewoond voor 3 jaar als nieuw zeelandse en ze Nederlands tegen mij begon te praten. Ik was echt helemaal verrast en had het niet verwacht. Nu elke keer dat ik haar zie zegt ze: “hallo/hey, hoe gaat het” tegen me wat ik echt heel leuk vindt.

Liefs,

Heleen